Στα τουρκικά στις πλάγιες προτάσεις δεν χρησιμοποιούμε την υποτακτική «να», αλλά ρηματικά ουσιαστικά τα οποίο παράγονται προσθέτοντας συγκεκριμένες καταλήξεις. Στο σημείο αυτό θα μάθουμε τις πλάγιες προτάσεις οι οποίες έχουν μορφή «θέλω να….»

Το κυρίως ρήμα δηλαδή το «θέλω-istemek» θα μπει στον ενεστώτα ή σε όποιο χρόνο θέλουμε να μιλήσουμε, και το ρήμα της πλάγιας πρότασης «να….» θα έχει τη μορφή του απαρεμφάτου.

Για να πούμε δηλαδή: «Θέλω να πιω καφέ», θα πούμε στα τουρκικά «Kahve içmek istiyorum.»

Όπου το «istiyorum»   = κυρίως ρήμα (σε ενεστώτα)

Και το    «içmek»         = ρήμα της δευτερεύον πρότασης

Παραδείγματα :

Yemek yemek istiyorum.      /      Θέλω να φάω φαγητό.

Kahve içmek istiyorum.        /      Θέλω να πιω καφέ.

Gelmek istemiyorum.           /      Δεν θέλω να έρθω. 

İki fincan çay istiyorum.       /      Θέλω δυο φλιτζάνια τσάι.

Seni dinlemek istemiyorum.    /      Δεν θέλω να σε ακούσω.